Showing posts with label Mustang. Show all posts
Showing posts with label Mustang. Show all posts

Saturday, November 19, 2022

THE MYSTERIOUS SKY CAVES OF NEPAL

 



THE MYSTERIOUS SKY CAVES OF NEPAL

THE SKY CAVES OF NEPAL, ALSO KNOWN AS THE MUSTANG CAVES, REFERS TO 10,000 ARTIFICIAL CAVES CONSTRUCTED IN THE MUSTANG DISTRICT OF NEPAL.

The region was formerly the Kingdom of Lo, with the capital located at Lo Manthang until the kingdom was annexed by Nepal during the 18th century AD.

The caves were carved into a steep cliff face 155 feet above the valley basin, overlooking the present-day village of Samdzong near the Kali Gandaki River in Upper Mustang.

The caves have been divided into three distinct periods of occupation, with the earliest period dating from around 1000 BC when they were used for human burials.

Some later burials, dating from the 3rd to the 8th centuries AD shows evidence that may be related to the Buddhist practice of sky burials (a funeral practice in which a human corpse is placed on a mountaintop to decompose while exposed to the elements or to be eaten by scavenging animals).

During the 10th century AD, the region saw a period of instability due to localized conflicts. Numerous dwellings were carved into the cliff face for protection, with some burial caves repurposed for habitation.

By the 12-15th century AD, the caves were used as meditation chambers, with archaeologists discovering several Buddhist paintings, sculptures, artifacts, and manuscripts containing writings from both the Bon religion and Buddhism.

Recent DNA studies have shed some light on the mystery of the first cave builders, suggesting that early inhabitants came from the East-Asian populations of the Tibetan plateau and closely resemble the genetic profile of the modern-day Sherpa and Tibetan populations that inhabit the region of Mustang today.

https://www.heritagedaily.com/2020/09/the-mysterious-sky-caves-of-nepal/134980

Thursday, June 13, 2019

हिउँको प्रदेश

हिउँको प्रदेश
चैत्र २, २०७५कान्तिपुर संवाददाता
काठमाडौँ — तकात्तिकमा पहिलो पटक मुस्ताङ पुग्दा चारैतिर मरुभूमिजस्तो भूमि थियो  । उजाड पहाडहरू  ।
आफ्नै देशको भूगोलको यो पाटोसँग म बिल्कुल अन्जान थिएँ । त्यसको ठीक ४ महिनापछि पुनः मुस्ताङ पुग्दा त यो मरुभूमि सेतै थियो । हिउँ नै हिउँको प्रदेश । हिउँकै पहाड, हिउँकै घर, हिउँकै सडक !
टोयोटाको नयाँ एसयूभी ‘रस’ गाडीको ‘रस टु मुस्ताङ’ यात्रा उपल्लो मुस्ताङ पुग्ने गरी फागुन २१ देखि सुरु भयो । पहिलो दिनको गन्तव्य थियो, लेते । एक त अफरोड, त्यसमाथि हिमपात । नदीको तीरैतीर बनाइएको भीरको बाटो । बाटोमा भेटिने चालकहरू गाडी माथिल्लो मुस्ताङ पुग्न नसक्ने बताइरहेका थिए । तातोपानीबाट करिब दुई घण्टाको याक्राको त्रममा बाटोमै पर्ने रुप्से झरना केही सुकेको थियो । तथापि हेर्दा मन प्रफुल्ल हुन्थ्यो । घासा पुग्दा मौसम बिग्रिन थाल्यो । पानी छिट्याउन थाल्यो । करिब ६ बजे लेते बजार पुगियो । बादलले गर्दा झमक्क साँझ परेको जस्तो देखिन्थ्यो । मौसम बिग्रिएकाले माथिल्लो मुस्ताङ पुग्न नसकिने खबरले भने मन खिन्न भयो । माथिल्लो मुस्ताङको यात्रा तुहिएपछि २३ गते मुक्तिनाथ हाम्रो नयाँ गन्तव्य बन्यो । मार्फा जोमसोम मुक्तिनाथको यात्रामा बाटोमा देखिने अन्नपूर्ण, नीलगिरिजस्ता हिमशृंखलाले उत्साहित बनाइरहेका थिए ।
मार्फा सुनसान थियो । स्याउ थिएनन् । बोट सुकेका थिए । धेरै चिसो भएकाले गाउँका बासिन्दा बेंसी झरेका थिए । होटल सञ्चालन गर्ने मात्रै थिए । चार महिनापहिले भरिभराउ देखिएका अधिकांश होटलमा अहिले ताल्चा थिए । धेरै अलमल नगरी जोमसोम पुगियो । जोमसोमको हावा चिसो मात्रै थिएन, मान्छे नै उडाउँलाजस्तो तेज पनि थियो ।
जोमसोम बजार कटेर मुक्तिनाथ जाने बाटोमा सडक वरपर हिउँ नै हिउँ थियो । सुल्खा मरुभूमि र पहाड हिउँले भरिभराउ थिए । कागबेनीसम्म पुग्दा जमिन खासै देखिएन । साथीहरू हिउँमा रमाएर फोटो खिच्न थाले । सिंगल । ग्रुप सेल्फी । कोही ड्रोन क्यामराबाट प्राकृतिक दृश्यहरू कैद गर्न थाले । म पनि उत्साहित थिएँ । हिउँमा नाच्न थालें ।
कागबेनीदेखी मुक्तिनाथ मन्दिरसम्मको यात्रामा थप स्मरणीय रह्यो । बाटो, घर, रूख र पहाडमा देखिएको हिउँको दृश्यले माथिल्लो मुस्ताङको रहर पूरा गरिदियो । हिउँले पर्यटकलाई रमाइलो भए पनि स्थानीयवासीको जीवन भने कष्टकर भएका थियो । घरको छत, आँगन, बाटो सबैतिर हिउँ भरिएकाले हिँडडुल गर्न हिउँ डोकोमा बोकेर फाल्नुपर्ने बाध्यता थियो ।
४ महिनाअघि मैले १ सय ८ घारामा नुहाएको थिएँ । यसपालि भने धारा वरपर हिउँ जमेकाले नुहाउन सकिएन । हिमपातकै कारण मन्दिरसमेत सुनसान थियो । बेलुकीको ५ बजेपछि फेरि हिउँ पर्न सुरु भयो । मुक्तिनाथ मन्दिरबाट फर्केर लेते आइयो । अर्कोदिन फेरि जोमसोम हुँदै ‘धुम्बा ताल’ पुगियो । समुद्र सतहबाट करिब २ हजार ८ सय ३० मिटरको उचाइमा रहेको उक्त ताल सुन्दर थियो । केही साताअघि हिउँका कारण ताल नै जमेको फोटो देख्न पाएका थियो । हामी पुग्दा भने हिउँ पग्लिइसकेको थियो ।
शब्द/तस्बिर:राजु चौधरी
प्रकाशित : koseli, चैत्र २, २०७५ १२:३२

धर्म, संस्कृति र जीवनको बहस

  धर्म , संस्कृति र जीवनको बहस अरूणा उप्रेति अनलायन खबर,   २०७७ साउन १८ गते १०:३४ ‘ नो वर्त प्लिज’ गीतको बोललाई लिएर मैले हिन्दु ‘जागर...