https://youtu.be/J1iJAwbSBPo
बझाङमा हराउँदै भार्ते
फाल्गुन ३०, २०७५बसन्तप्रताप सिंह
बझाङ — तल्कोट–१ सुनिकोटका ५५ बर्षिय प्यारु आउजी भार्ते हुन् । उनले विवाह, वर्तबन्ध र अन्य उत्सबहरुमा गाउने, कथा बाचन गर्ने तथा डमरु बजाउदै नृत्य गर्न थालेको ४५ बर्ष भयो ।
उनले लयात्मक कथा बाचन र गायनको माध्यमबाट, युद्ध, महामारी, देवता दानव, प्रेम आदी विषय बोकेका कथाहरू भन्छन् । भार्तेले भन्ने कथाको विषय जे सुकै भए पनि कथाको सन्देश सामाजिक एकता, शान्ति र सदभावको हुन्छ । स्थानिय बोलीमा भार्तेले भन्ने कथालाई भार्ता भनिन्छ ।
कुनै बेला हरेक जसो विवाहमा भार्ते हुन्थ्यो । १० बर्षयता भने भार्तेको चलन हराउदै गएको छ । माग हुनै छोडे पछि नयाँ पुस्ता भार्ते जन्मिनै छोडेको र पुराना भार्तेहरूपनि बुढ्यौलीमा प्रबेश गरिसकेकाले भेटिन छाडेका छन् । यसले गर्दा मौलिक परम्परा र सुदुरपश्चिमेलीको साँस्कृतिक अस्तित्व लोप हुदै गएको छ । प्रकाशित : फाल्गुन ३०, २०७५ १७:४०
बझाङमा हराउँदै भार्ते
फाल्गुन ३०, २०७५बसन्तप्रताप सिंह
बझाङ — तल्कोट–१ सुनिकोटका ५५ बर्षिय प्यारु आउजी भार्ते हुन् । उनले विवाह, वर्तबन्ध र अन्य उत्सबहरुमा गाउने, कथा बाचन गर्ने तथा डमरु बजाउदै नृत्य गर्न थालेको ४५ बर्ष भयो ।
उनले लयात्मक कथा बाचन र गायनको माध्यमबाट, युद्ध, महामारी, देवता दानव, प्रेम आदी विषय बोकेका कथाहरू भन्छन् । भार्तेले भन्ने कथाको विषय जे सुकै भए पनि कथाको सन्देश सामाजिक एकता, शान्ति र सदभावको हुन्छ । स्थानिय बोलीमा भार्तेले भन्ने कथालाई भार्ता भनिन्छ ।
कुनै बेला हरेक जसो विवाहमा भार्ते हुन्थ्यो । १० बर्षयता भने भार्तेको चलन हराउदै गएको छ । माग हुनै छोडे पछि नयाँ पुस्ता भार्ते जन्मिनै छोडेको र पुराना भार्तेहरूपनि बुढ्यौलीमा प्रबेश गरिसकेकाले भेटिन छाडेका छन् । यसले गर्दा मौलिक परम्परा र सुदुरपश्चिमेलीको साँस्कृतिक अस्तित्व लोप हुदै गएको छ । प्रकाशित : फाल्गुन ३०, २०७५ १७:४०
